1988. doğdum
1993. altı yaşında çok çişim varken ve dişlerim çürükken kapı eşiğinde çişimi kaçırmamak için sımsıkı tutarken gülerek fotoğraf çektirdim. hala bakıp bakıp gülerim.
1994. okula başladım.
1995. ilk defa simitin yanında ayran içtim. benim için müthiş bir şeydi. kendimi ilk defa zengin hissettim
1996. ilk defa aşık oldum. yanımda oturan kızdı.
1998. sünnet oldum. ucu giderken annem babam ağlıyodu.
1999. beşinci sınıfta ilk kopyamı çektim yakalandım. amcam da aynı okulda öğretmendi. öğrendi ama belli etmedi. hiç bu kadar utanmamıştım. milenyumu ve bilgisayarların hepsine virüs bulaşacağını sabırsızlıkla bekledim.
2000. yazın hocaya giderken arkadaşlarımın anlattığı cin hikayelerinden sokağa çıkamaz duruma gelmiştim. devamlı nas, felak okuyordum. gerçekten çok korkmuştum.
2002. ızdırap gibi bir seneydi. babam devamlı baskı yapıyordu ders çalış diye. lgs de bursa anadolu lisesini kazandım sayesinde. gerçekten hayatımda bir dönüm noktasıydı. baba hiç sölemedim sana ama bi tanesin.
2003. hazırlık. ense. en yakın arkadaşım tarafından satıldım. hiçbir şey bu kadar koymamıştı. bi daha konuşmadık.
2004. ilk defa eve bir getirdim. kimse birşey demedi. bana güveniyorlardı herhalde. ama kendimden emindim. hocayı sonunda mort ettim.
2005. sürüklenip gidiyoduk. en yakın arkadaşlarımdan biriyle kavga ettim. üç ay konuşmadım. hala aklıma sıçayım diye hayıflanıom.
2006. öss kastık. lisede herkesle kardeş gibi olmuştuk. yine kimyadan çakıoduk kardeşlerim son sınavda kurtardı. imamın ezan okumaya başlamasıyla kopya çektik. çok eğlenceliydi. evet bide ege dişi kazandım hazırlığı atladım. evdekileri bu kadar mutlu görmemiştim.
2007. anatomi sınavına çalıştım çalıştım olmadı. kimyadan gene çaktım. üniversite de arkadaşlarım bursalısın ibnesin diye dalga geçtiler. her üniversitelinin akıllı olmadığını gördüm. birçok tespit yaptım. hayatımın bir kısmını gözümün önünden geçmesinin ne kadar mutlu olduğunu farkettim. evimi özlediğim için gözlerim doldu.
2008. bu entry'yi bir kere daha okudum, hayatım tamamen eğitim üzerine olduğunu farkettim. şimdi ' vay amk makineden farkım yokmuş, mal mal yaşıomuşum' dedim. ha bişey değişecek mi tabii ki hayır. ot gibi yaşamaya devam.
bu kadar...
