Olmayan bir olgudur bence. ( Paradoksa gel ). Sebebi de şu, aslında bu bir düşmanlık değil, yakınmadır. Örneği kadınlardan yana vereyim; mesela erkek arkadaşlarından yeni ayrılmış üç kız düşünün ve bunların erkek arkadaşlarının da ne tip olarak ne de karakter olarak birbirleri ile alakası yok. Ama bu kızlar buluşup da ayrılma sebeplerinden konuştukça erkek arkadaşlarını anlatıp anlatıp " ha evet benimki de öyleydi " diyerekten sanki kendi erkek arkadaşlarından değil de jenerik bir erkek figüründen nefret ediyormuşçasına muhabbet eder ve ortamdan ayrılırlar. Buradaki mesele de aynısıdır. Düşmanlık yoktur, ama sevilmeyen özellikler sanki herkeste varmışçasına deli gibi genellenir ve ortaya konur. Zaten yeterince süre geçip de yeni bir kıza aşık olunursa sığınılan liman " ya o çok farklı " olacaktır. Hiç sekmez. "Ya bildiğin Türk kızı ama aşık oldum " diyen erkek yoktur. Herkes kendisinin özel, sevgilisinin farklı olduğunu sanır. Herşey bitince de bir genelleme yapar, uzanamadığın ciğere yağdırır, kestirip atarsın. Ben bu entry'i daha güzel bir genelleme ile bitireyim, insanoğlu bencil, yalancı ve tiksinç bir yaratıktır. Türk, Rus; kadın, erkek farketmez.
