o zalim futbol topu, futbola gönül vermiş çocuklardan fütursuzca uzaklaşmış ve size doğru gelmektedir. topla göz göze geldiğinizde, başınıza gelecekleri anlarsınız. o malum söz duyulur: "abi topu atsana!" vay anasını sayın seyirciler. o andan itibaren yetişkin olmak ve yetenekli olmak zorunluluğu, o topu isabetli bir şekilde geri atmayı gerektirmektedir. ulan! elle mi atsam, ayakla mı abansam, yetişir mi, yetişmez mi? çeşitli sorular vardır beynin kıvrımlarında.
eğer misyon başarıyla tamamlanırsa, gönül rahatlığıyla oradan ayrılınır; ama top saçma sapan bir yere gittiyse yüz kızarır doğrusu. bir de bu çocuk milleti lafını da esirgemez hani. "abi senin ayağın da yamukmuş ya!" falan... zaten karizma çizilmiş cevapta verilemeden ağlayarak uzaklaşmak gerekir.
