Osmanlı döneminden en fazla sevdiğim, en yiğit padişahtır. Niğbolu'da Haçlıları zekası ve cesurluğuyla yerden vurmasından tut, Türk islam Tarihinin en büyük insanı Temur'a yenilmesine kadar hepsi kahramanlığının, yiğitliğinin göstergesidir.
Anası sırptır. Lakin bu mesele değildir. Çünkü Bayezit Türklüğünü Niğbolu'da Haçlıları ezerek, Temur'un karşısında da Bir Türk gibi yiğitçe vuruşup akabinde de yiğitçe Temur'un "benim senin ülkenle işim yok, seni ülkenin başında bırakayım, birlikte çalışalım" mealli teklifine prim vermeyerek yani koltuğunu geri alabilecekken almayıp kahrından ölüp göstermiştir.
Ayrıca Temur'a baskın verip ordusu dağınıkken saldırmak yerine, "bırakalım toparlansınlar, birleşsinler öylece vuruşalım" diyerek ankara savaşına girişmiştir.
Bununla beraber Türklükte soy babadan geçmez. Türk tarihi boyunca arap afyonu harici ananın soyu da babanın soyu kadar önemlidir. Ama bu Osmanlı hanedanı gibi asil hanedanlarda fazla istismar edilmemek şartıyla sorun olmaz. (belli bir süreden sonra sorun olmuştur, çünkü çok istismar edilmiştir, ama Beyazıtta sorun yoktur! var olduğunu söyleyenin kendi kanı da büyük ihtimal bozuktur ki beyazıt'a dil uzatacak yozluğa sahiptir)
Ha kendisinin tek hatası vardır ki kendisine aşırı güvenir. Bu da kimi zaman yanlış kararlar almasına neden olmuştur. Ama o güven olmasa Niğbolu'daki ve diğer yerlerdeki kahramanlıklarını yaptıracak kararları da alamazdı. karşısında TÜrk islam tarihinin en büyük Türk'ü çıkınca kendine o aşırı güveni Temur'a sökmemiştir.
Keşke Yenildikten sonra Temur'un teklifini dinleyip, tahtının başına dönüp, Temur ile birlikte yeryüzünde tek bir feth edilmedik yer bırakmasaydı. Temur'un ardılları bu ilişkiyi başarıyla sürdüremese de eminim ki Bayezit'in ardılları Temur'un ata coğrafyasını da kontrol edip bugün Temur'un kurduğu Turan devam ediyor olabilirdi. Sonuçta bu ve benzeri işbirliklerinden sonra güçsüz tarafın güçlü zayıflayınca iktidarı ele alıp Türk devletini yaşattığı daha önceki örneklerde de görülmüştür.
