filmle ilgili yorumlarımı bir kenara bırakıp şunu söylemek istiyorum; tam üç saat boyunca o koltukta oturup filmin sonunda konunun, karakterlerin günümüzde ne vaziyette olduğu ile ilgili yazılar geçerken ayağa kalkan ve tüm bir salonun ne olup bittiğini anlayamamasına vesile olan çifte sevgilerimi sunuyorum. ulan götünüze mi yapıştı koltuk, o kadar saat sabrettin madem iki dakka daha kurtlanmadan otur da bakalım olay neymiş. hayır bir de kalkıp projeksiyon şeysinin önünde durduktan sonra yazıları okumaya çalışması yokmuydu. lan sensin işte ortalığın mına koyan o koca kafanı çeksen sende okuyacan güzelcene biz de. öhm.. feci sinire kesmişim şimdi farkettim. film de iyiydi, hoştu falan fıstık. *
