gidiyorum kent müzesine rehber anlatıyor. yokluktan hayvan dışkılarından sindirilmemiş yiyecek seçecek kadar kötü durumdalardı. üzülüyorum. okuyorum kitabı insanlar canı sıkıldığı için parise gidiyor. bu iki olay aynı dönemde aynı ülkede yaşayan insanlara ait. o dönemde ne kadar israfın olduğunu gözler önüne seren roman.
gerçekten romanı okuyunca vay be hayata bak diyenler olmasına şaşırıyorum. ben sadece acıdım. bu kadar yüzeysel hiç birşeyden haberi olmadan yaşamak istemem. tamam her zorluğu görüp yaşadığımı söyleyemem ama bu gibi insanların mükemmel türklermiş gibi anlatılmasına karşıyım. bu kitabı okuyup tayyibin gemiciklerine laf eden iki yüzlüler daha da acınası.
