birinci öğretim alır. ben hiç zannetmiyorum ki bir insan "oohhh, bütün gün uyyayım, akşam da derse gideyim. sonra sabaha kadar ters bir vakitte eğleneyim" desin. dersini bitirince kendisine kalmış bütün günü güzelce değerlendirmek varken, kim ister ki ikinci öğretim olmayı? yanlış anlaşılmasın, ikinci öğretimleri küçümsemiyorum ama öğrenilmiş çaresizlikin doğurduğu bir sonçla ikinci öğretimi savunuyorsunuz ve de size güzel geliyor.
hem ikinci öğretimler terstir genellikle, hiçbir şeye uyum gösteremezler. sen kalkarsın onlar yatar, sen yatarsın onlar kalkar. mesela yurtta ikinci öğretim olan arkadaşlar öyleydi. siz yatınca batak oynamak mı dersiniz, öğlen 1-2'ye kadar yatıp size sessiz olmasını söylemek mi dersiniz, siz uyurken şarkı açmak mı dersiniz, hepsini yapıyorlardı. onları sevip sevmemenizi ayrı ama bu sosyal durum rahatsızlık vericiydi mesela.
