okumakta olup, az önce yapamayacağımı anladığım meslek.
olaya geçeyim, kapıda kalmamla birlikte komşuya gittim annem belki anahtarı oraya bırakmıştır diye, komşu kucağında torunuyla geldi anahtarın olmadığını söyledi, ben de bizim arka kapının açık olup olmadığını sordum o da bakmaya gitti, gidince de çocukla kapının eşiğinde baş başa kaldık. çocuk benden utandı, saklandıkça saklandı. ben de göz teması kurmaya çalıştım ama gömüldükçe gömüldü en son secde pozisyonu aldı kızcağız. ben de gördüm seni diyiverdim, demez olaydım, ağzıma web cam gireydi de demeyeydim. meslek hayatımı başlamadan bitirmeme sebep oldu bu sözcükler. allah'ım ben hayatımda böyle ağlama duymadım, etinden et kopardılar, ciyak ciyak cadde inledi. ben oracıkta üzüldüm kaldım, bu sırada anneanne geldi, o da ne kadın beni teselli etmeye başladı, üzülme ya korkmuştur falan dedi. artık yüzüm nasıl düştüyse.
