son günlerde kafamı karıştıran bir soru. bir münazara düzenliyor olsam, konu olarak bu soruyu seçer ve grup üyelerinin düşüncelerinden yararlanırdım.
şimdi ben küçüklüğünden beri okumayı seven biriyim. bol bol okurum, arada bir de bir şeyler karalarım.
eminim hepiniz güzel yazmak için çok okumak gerektiğine inanırsınız. ben de katılıyorum bu düşünceye.
ammavelakin, şöyle de bir sorun var: ben ne zaman bir şey yazsam, bu ister bir öykü olsun, ister bir deneme, diyorum ki: "yahu bu şu kitaba benzedi." konusunu, kişilerin özelliklerini vs. kopya etmişim gibime geliyor ve tüm motivasyonum kaçıveriyor.
ve yazmak için gerekli olan en önemli şey ilham ve motivasyondur.
durum böyle olunca, hevesim kaçıyor, bırakıyorum yazmayı.
var mıdır bunun mantıklı bir açıklaması, bir çıkaryolu, bir çözümü?
