ilk resimdeki 4 çocuğun arasından kanserin çözümünü bulacak bilim adamı çıkmayacağından emin miyiz ?
Bu çocuklar belki de dünyaya yararlı bireyler olacaktı.
Dünya diyorum artık, çünkü tüm dünya bir köy, heryer elimizin altında.
Bugün amerikan mahkemesi başka ülke menşeili markalara ceza verebiliyor.
Bizim sorunumuz tam burada işte. Dünya ile iç içe değiliz.
Sınır, sınır ne sınırı yahu ? Kim çizmiş ?
Nerede ?
Hendek mi çevrili etrafımız ülkece ?
Yok sınır işte. Coğrafyalar üzerine hayali çizgilerden bahsediyoruz.
Niye terör örgütü var ? Niye bu şerefsizler vuruyor ?
işte bu hayali sınırlar yüzünden.
Biz uyutuluyoruz.
Pkk bilmem kaç kere bitti diye uyutuluyoruz.
Kömürle uyutuluyoruz.
Püskevitle uyutuluyoruz.
O veya bu şekilde, gündem değişiyor ve uyutuluyoruz.
Son 1 ayda verilen şehitlerden 2 tanesinin ismi aklımızda mı hala ?
1 ay geçsin gaziantepteki orospu çocukluğu unutulmayacak deyin biriniz ?
Dostum, unutulacak sende biliyorsun.
Cephede ölmüş askerlerimizin yada bu bebeklerin, çocuklarından değerli değil benim canım.
Gerçekten değil. Nedir fark ?
Neden o adam orada eli silah, aklında sevdikleri çatışıp ölürken ben rahat yaşayabiliyorum ?
Biz mouse tutarken, onun silah tutmasına sebep olan fark nedir ?
O insan değil mi ?
O bebeklerin canı yok mu ?
Çok yanlış var, terör adı altında yapılan şerefsizlikler çok fazla. Ama her zaman uyutuluyoruz.
Atatürk var ya, canımız atamız. Şu an bizleri görse, tek tek yüzümüze tükürürdü, ben dahil. Olamadık, türk genci olamadık. Onun istediği gibi, olması gerektiği gibi olamadık.
