ölümü ile birlikte hakkında uydurulan ve ülkesi abd'nin politik kimliğinin gölgesinde şehir efsanelerinin hortlamasına yol açılmıştır. neyse ki bir gün abd'de biter, türkiye'de biter ama neil armstrong ismi baki kalır.
şüphelenmek iyidir, öğreticidir, meraka yol açan ilk ateştir. eğer kişiyi alıp daha önce bilmediklerini, anlamadıklarını sorgulayacak ve daha önce bulunduğu akıl ve bilgi seviyesinden daha başka bir düzleme taşıyacaksa bir işe yarar. ama araştırılmadığı halde bünyede tutulan şüphe kişilik üstünde gaz yapar: "aslında aya ayak basılmadı, bunlar amerikanın hollywood oyunları" diye bir şüphen varsa açar bunları araştırırsın. ve kendine şunu sorarsın: "ne tip bir bilgi türüne tav olurum, ne tür bir bilgi çeşidi beni aya inildiğine ya da inilmediğine ikna edebilir?"
bilim kendisine yalan söyleyerek bilim olmadı. hayatını roketlere, yerçekimine, fiziğe, atmosfere, hesaba kitaba, deneye, ölçüme adamış insanlara "artist" muamelesi yapmak bayağı bir uçmayı gerektirir. bu adamların hiç bir çabası ve emeği yok, bütün o kontrol odası aslında televizyon set amirliği, astronotlar da oyuncu, alemdeki yegane gerçeklik camide ezan okuyan müezzin zaten, ve onu dinleyen armstrong.
sen rahat uyu hocam; sembol oldun, onur oldun, kahraman oldun, insanlığın önünü açtın. "hayal dahi olsa" en azından mümkün olabilecek ve ufukları işaret eden bir hayal verdin. işini yaptın, efendiliği elden bırakmadan vaktini tamamladın. bundan sonra bin gezegene de gidilse, dünya dışında bir toprağa ilk ayak basan insan olarak yerin hep bir ilk olarak kalacak.
