mehmet akif'in duası. bence de yazdırmasın allah bir daha.
ama allah her şeyi tersinden anlayan, en ufak tespitleri bile tahammülsüzce karşılayıp artniyet arayan muhteremlerin şerrinden de korusun. mehmet akif dindar bir insandır. yetmiş sene sonra türeyen yobazlar gibi değil yalnız. dönemine göre entelektüel bir insandır da. örneğin safahat'ında islam dünyasının önemli düşünürlerinden muhammed abduh'tan olumlu olarak bahseder ki günümüz yobazları bu adamı hiç sevmez. mason, dinden çıkmış ilan ederler. muhammed abduh'a göre kuran'ın sosyal hayata dair hükümleri vardır, zamanla değişebilir. yani bu görüşten laikliğe yol gider. inanca, ibadete dair hükümler ise değişmez. zaten laik devlet de kimsenin inancına ibadetine karışmaz. bu arada mehmet akif şapka devrimi üzerine değil, şapka devriminden önce gitmiştir mısır'a. mehmet akif'le kapatalım:
"o günler ne samimi, ne heyecanlı günlerdi. o şiir milletin o günkü heyecanının bir ifadesidir. binbir fecayi karşısında bunalan ruhların ıstıraplar içinde halas dakikalarını beklediği bir zamanda yazılan o marş, o günlerin kıymetli bir hatırasıdır...
o şiir bir daha yazılamaz, o'nu ben de yazamam. o'nu yazmak için o günleri görmek, o günleri yaşamak lazım. o şiir artık benim değil, milletin malıdır. benim, millete en kıymetli hediyem budur. allah bir daha bu millete bir istiklal marşı yazdırmasın." *
