97.
-
sokağımsan,
ben anahtarı çevirdiğim zaman
kapanan evin kapısı değil,
senin kapın olsun açılan.
adresimsen,
mektuplarım doğru dürüst gelsin;
iki kişi telefonla konuşurken
olmayalım hemen üç kişi.
kentimsen,
başka kentler de girsin araya;
daha bir sevinçle katılayım
şenliğimsen.
her şeyi yaz, tarihimsen,
ama her bir şeyi;
dilimsen,
sen de koru biraz dilliğini.
düşüncemsen,
kız kardeşim pencereyi açsın;
sorguçlu bir ışık aracılığıyla
gün yenisi dolsun içeri.
uzat saçlarını frigya, yarimsen.
yurdumsan, söz ver anadolu!
