Murat özyaşar'ın, "Anneme;yarıldın beni doğururken,şimdi sıra bende!" sözleriyle annesine ithaf ettiği, ikinci baskısı doğan kitap tarafından yapılan, içindeki öykülerin birbirinden bağımsız olmasına rağmen hemen hemen hepsinde ebeveynle (özellikle baba figürüyle) bir hesaplaşmanın merkezde olduğu, ayna metaforunun sıkça kullanıldığı öyküler barındıran oldukça başarılı bir öykü kitabı.
