okurken insanı ağlatan,güldüren,hüzünlendiren ah yavrum dedirten yazılarla doludur..zira henüz 9 yaşındadır.muhtemelen tuttuğu ilk günlüğüdür.ve öğretmeni tarafından tutulması salık verilmiştir. kırtasiyeden süslü cicili bicilisinden seçilmiştir,anahtarlı olanı tercih edilmiştirki bu başa gelen olaylar,sadece günlükle kendi arasında kalsındır , peki bu mümkünmüdür?(ah canım)..
şimdi günlük tuttuğunu ki büyükler için bu sırken ,bununkini ananne babanne,dede hata bazı komşular dahil tüm aile biliyordur.
okuldan gelinmiş,ödevler bitmiştir.biraz oyun oynadıktan sonra yatmak için odasına çekilir, ve yatmadan önce günlüğe bir şeyler yazılması gerekmektedir.. bi zorunluluktur günlük tutmak şarttır,bi nevi gereklilik kipidir..ödevdir. hem öğretmeni "yazıyomusunuz günlüğünüze" diye soracaktır ara sıra..
neyse gün gelir tarafınızdan bu günlük açılır okunur,yazılan her sayfanın satır sayısı en fazla 3 satırdır.ve ilk söz"merhaba ve ya sevgili günlüktür..2. satır ben bugün şunu yaptım bunu yaptım(oyun oynadım, ahmette silgi attım o da çok kızdı vs..),3. satır "hadi ben yattım"la biter..farkedersinizki diğer 30 sayfada bundan farklı değildir..içinizden kahkaha atmak istersiniz ama,günlük okuyan bi hain olduğunuz için dişlerinizi sıkarsınız.. gidip öpersiniz o uyurken..
bazıları daha yaratıcıda olabilirler tabiki..evet yinede tutmalılar günlüğü ki, ilerde büyük yazarlarda çıkabilir bu çocuklardan..
