başlığı görünce geçen sene yaşadığım bir olayı anlatmak isterim sizlere.
kedileri sevmem. aslında korktuğum için sevmiyorum yanlarına yaklaşamam. bir gün ailecek balkonda oturuyoruz sitenin bahçesinden miyavlama sesi geliyordu. sonra bir baktık bahçenin ortasına gelmiş küküçük bir kedi. annesi kaybetmişti sanırım karnıda aç olduğundan miyavlıyordu. daha yeni doğmuş 1-2 günlüğe benziyordu. ya ben hayatımda böyle tatlı bişi görmemiştim minicik haliyle annesi kaybetmiş dolanıyor bahcede miyavlaya miyavlaya. o an dayanamadım anneme süt koyup indiricem kediye dedim. tam kalkıp mutfağa giderken bahceye bir köpek girdi ama hayvan delirmiş gibiydi. meğerse kedinin kokusunu almış bahçeye girmesiyle o minicik kediyi ağzına alması bir oldu. o anda elim ayağım uyuştup gitti resmen hayvancağızın o seslerini duydukça dayanamadım bebek gibi ağlıyordu sanki. hemen koştuk indik ama yetişemedik çok yaralanmıştı hayvan avucum kadar birşeydi zaten köpek biz inince ağzından bıraktı. elime aldım hemen o yaralı haliyle öyle bir bakışları vardı ki anlatamam. son kez başını hafifçe kaldırdı bana baktı sanki bir kaç saniye sonrada öldü. veterinerede götürdük sırf bir ümit için ama hayvan çoktan ölmüştü. o gün çok ağlamıştım etkisinden çıkamadım günlerce. tek sevdiğim ve saniyeler içinde kaybettiğim kedi o oldu hayatımda.
