9 ay once yaptigim seydir, tabi illaki farkli nedenlerle ciktim ulkeden, ama kem gozler, dedikoducu akrabalar, entrikaci is arkadaslari, agzinla kus tutsanda sana hicbirzaman deger vermeyen patronlar, cumarteside dahil gunde 10 saat calismak buna karsilik uc kurus maas almak, isinden olmamak icin maasinin en dusuk ucretten gosterilmesi, ise gitmek icin ve eve donmek icin ortalama 4 saatini
yolda gecirmek, bi yere gezmeye gitmeden once
trafikte gececek zamanin surekli hesabini yapmak.
istedigin gibi giyinememek, giyinsende sozlu, gozlu,
elli tacizlere maruz kalmak, ulkede herseyin hizla
degismesine seyirci kalmak, senin cocukken ozgurce
cocuklugunu yasadigin sokaklarda kendi cocugunun
oynamayacagini bilmek, kacirilma korkusu yuzunden eve hapsetmek.
bir hastaneye girdiginizde doktorundan temizlikcisine herkesin ortunmus oldugunu gorup garip hissetmek, dogdugu yer yuzunden surekli otekilestirilmek, kufurlere hayvan yerine konmaya maruz kalmak, dogdugu yer yuzunden sevdiginden ayrilmak zorunda kalmak, kendine es sevgili secerken, ailesine, diline, kokenine bakmak zorunda olmak, surekli elaleme gore yasamak, eslerinden ayrilmak isteyen kadinlari mali gibi gorup olduren erkekler, birini sevdi diye veya tecavuze ugradi diye olduren babalar, abiler, bosandi diye kadinlari orospu gibi gorenler, cahiller, ustelik en acisi olan yeni nesil cahiller, ilerici yenilikci olmak yerine " mayo giyen kadin orospudur" zihniyeti ile buyuyen gencler.
gelecegi dusununce asla emekli olunamayacagini bilmek, ev soyan hirsizlari polisin hicbirzaman yakalamamasi, ve bunu normal karsilamasi, posu takti diye bir gencin hapiste olmasi, gariplikler ulkesi olmasi, altinda bulunan dogal zenginliklerinden hic faydalanmiyor olmasi, imkanlarini kullanip cok zengin olmak varken, vergiler ve zamlarla vatandasi somurmesi, butun bunlara ragmen cok cok guzel olmasi, ama soyle agiz tadiyla bu guzelligi kardesce yasayamamak.
haberlerde hergun olum seyretmek ve bu tur haberlerin hicbirzaman bitmeyecegini bilmek, cunku boyle guzel ve stratejik bir yerde olan bir ulkeyi rahat birakmayacaklarini, cahil toplumu birbirine dusuren ulkeyi bolunmeye parcalanmaya mahkum birakacak devlet baskanlarinin hep var olacagini bilmek, bir ataturkun daha dogmayacagini bilmek.
