tanrı'nın çocuğun yüreğine formatladığı, yaşama gelirken genetiğinde var olan; en saf, en masum, en samimi, hiç bir beklenti içermeyen katıksız sevgidir. ne yazık ki kendinden önce yaşama gelen kıdemli insanoğlu tarafından kirletilecektir. bir zaman sonra; büyüklerin sözünü dinlemek, onların tecrübeleri önünde secde etmek; çocuklar, gençler, olgunlar, yaşlılar şeklinde dizilmiş hiyararşik düzene ayak uydurmak manasına da gelen "saygı" ile karşılaşacak olması ise büyük talihsizliktir.
