90larda çocuk olanlar iyi bilirler. Mahalle maçlarında herkes kendine bir lakap alırdı. Kimse kaleye geçmezdi. Kaleye geçmek büyük özgüven gerektirirdi. o özgüveni artıran şey ise güzel bir isim olmalıydı. o isim schmeichel olurdu. taştan kalelerde 90 kavramı olmamasına rağmen " şuuuut ve kaleci şımaykııııll" maç esnasında söylenirdi. Bir nesili kaleci yapan adamdır şımaykıl abimiz.
