sıkılmak * dertlerin en büyüğü. nasıl ki bir söz 'alkol bütün kötülüklerin anasıdır' diyorsa; ben de 'sıkılmak bütün dertlerin anasıdır.' diyorum. önce sıkılmakla başlayan yolculuk, hiçbir şeyden tat alamamakla devam ediyor benim için. iyiden iyiye işlerin çivisi çıktı yani. gezmek, okumak, izlemek tat vermiyor bu sıralar. sıkılmanın ciddi anlamda doruklarındayım. sanırım insan olarak nankörlüğümüzden kaynaklanıyor bu sıkılmak laneti. biraz mahrum kalsak lükslerden, sahip olduklarımızdan, belki sıkılmamayı öğreniriz diye düşünüyorum bazen ama.. sonra yine alışıp, aynı noktaya döneceğimizi de biliyorum.
