eski sevgilimin geçenlerde küçükken maruz kaldığını itiraf ettiği durum.
ben zorladım itiraf etmesi için aslında. aşması gereken şeyler olduğundan bahsederdi zaman zaman, ama anlatmazdı. bi anlık sinirimle yaptığım baskı sonucu bahsetti konudan.
değişik bi kız. düşünceleri, davranışları, yaptıkları her an değişebilir, çelişki içerir. zaman zaman sebepsiz hüzünlü görünür gözüme, hiçbişeyden keyif almaz olur. bazen kapatır kendini günlerce ulaşılamaz olur. ufak tefek şeyleri kafasına çok takar. psikolojik destek aldığını söylediği anda hiç anlam veremez olmuştum bu davranışlarına.
bu hareketlerini bugüne kadar dikkat çekmek isteme huyuna bağladım, önyargıyla eleştirdim onu, acımasızca.
bu itirafı sonrası göt gibi kalmış vaziyetteyim. söyledikleri benim tüylerimi diken diken etmişken, onun bunları yaşadığını ve yıllardır içine attığını düşünmek çok zor geliyor bana, çok ağır.
yanında olup destek vermek istesemde, yapamıyorum. sinir harbine sokar bu beni onunla birlikteyken. sonrasında bi gazla bu boku yiyeni bulup, ağzını yüzünü sikip işleri hepten zorlaştırmak istemiyorum onun için. (bu orospu çocuğu akrabasıymış çünkü)
ama aklım kalıyor işte ve ne yaparım bilmiyorum önümüzdeki günlerdede.
siz halen konuşun...
dini ve ideolojik fikirlerinizi tatmin etmek için kullanın bu rezil konuyu, dekoltelilere falan laf atın anca. kafanız daha fazlasını düşünmeye basmaz çünkü. ' toplumdaki bu yozlaşmanın önüne nasıl bir eğitimle ve yetiştirmeyle geçeriz? 'in yerine, açık olanları kapatın tabi, sanki çözüm olacakmış gibi.
