Günümüzde bakkalların yerini süpermarketler almıştır. Ama ne olursa olsun Hiç birşey bakkalın yerini tutamaz. Örneğin cebinizde 10 lira var süpermarkete gittiniz ve aldıklarınız 10.75 kuruş tuttu, hemen aldığınız bir ürünü bırakmak zorunda kalırsınız. Ama bakkal öyle mi? Daha hesabı yapar yapmaz;
- Abi 10.75 tuttu 10 lira ver yeter deyiverir. Bir anda sizi o mağdur durumdan kurtarıp mağrur şahsiyetler seviyesine çıkartır.
Mesela süpermarketlerde 19.90 olan bir ürüne 20 lira verdiğiniz de size 10 kuruşu iade etmezler, ama benim canım bakkalım;
-Abi ordan bir sakız al tamam olsun. Diyerek hak geçmesini engeller.
Mesela süpermarketten aldığınız bir ürün bozuk çıktı. Önce müşteri hizmetlerine gidersiniz, ardından aldığınız ürünün fişi istenir, aldığınız fiş ile onların kestikleri fişin kopyası karşılaştırılır, eğer ellerinde aynı ürün var ise kasaya gidip oradan ürün değiştirme işlemi yapılır. Peki ya benim bakkalım;
-Hikmet abi yahu bu bozuk çıktı
-Koy anam tezgaha git dolaptan yenisini al
Bu kadar basittir, ay sonuna kadar veresiye alırsın, maaşı alınca gider ödersin.
Ödeme yapılırken de küsuratlar mutlaka düşülür, ve düz para alınır.
Arada bir uğrarsın, çayını kahvesini içersin, soda, gazoz filan ikram eder, bu da benden olsun birader der.
Süpermarkette yüzlerce liralık alışveriş yaparsın, önüne poşetleri atarlar, bir yandan poşetleri açmaya çalışırken öbür yandan doldurursun, fırsat bulursan da o telaş içinde cebinden paranı çıkartıp hesabı ödemeye çalışırsın. Tabi bu kargaşa esnasında verilen para üstünü saymadan atarsın cebine.
Peki ya bakkal? Ekmek dahi alsan özenle sarar, poşetine koyar paranın üstünü güzelce eliyle takdim eder,sende kuruşu kuruşuna sayarsın ki eksik çıkmasın diye.
Çünkü bakkal; ustabaşının patrona olan hıncını işçisinden çıkartması gibidir.
Bakkal ego sorunu olan toplumların kendilerini tatmin etmelerine yardımcı olan işletmedir.
Bakkal işçidir.
Süpermarketler ise patrondur.
