Son dönemlerde izlediğim en sağlam filmlerden biri. Konusu, kurgusu ve oyuncu kadrosuyla herşeyi çok yerinde olan bir yapım. Hiçbir şeyi olmayan bir adamla, herşeyini elinden kaybeden 12 yaşında ki bir kızın hikayesi. insanın sevgi uğruna neler yapabileceklerini ve nelere katlanabileceklerini açıkça, duygusal bir biçimde yansıtmış. Zamanın geçmesini istemediğiniz filmler vardır ya bazen o film işte bu film. Hiç sıkmıyor ve son derece eğlenceli, kaliteli bir yapım.
Öncelikle Natalie Portman'ın olağanüstü oyunculuğundan bahsetmek istiyorum. Hiç kuşkusuz şu ana kadar izlediğim tüm filmlerde ki en iyi çocuk oyuncu performansıydı. Portman hayranı olan bir insan bu filmini izlememişse tam olarak kavrayamaz neye hayran olduğunu. 2012 yılında bu rolünü oynasaydı eğer en iyi yardımcı kadın oyuncu ödülünü çoktan almıştı bile. O zamanlar da alırdı ama maalesef akademi işlerine akıl sır ermiyor. Natalie Portman sevmeyen veya onun hakkında nötr duygular hisseden diğer sinemaseverler veya iyi film arayan sinemaseverler de izlemeli tabi, Léon kimi kaynaklarda 'kült' mertebesine değin ulaşmış, klasikleşmiş güzide bir film.
Ayrıca bazı kesim için değinmek istediğim bir konu var. Bu filmin sübyancılıkla veya biseksüellikle zerre alakası yoktur. He bu koskoca filmden o tarafını almak istersin, o da senin fesatlığındır. Ne bir aykırı sahnesi ne de olgun bir erkek ve küçük bir kız çocuğu arasında ateşli aşk yoktur efendim. Basit bir sevgidir bu, ağlamamak için göz pınarlarınız zor tutar kendisini.
