kendinden geçmektir. kendinden geçip onun için yaşamaktır anne olmak. örneğin; mutfakta temizlik yaparken oruç olmanın verdiği dengesizlikle gümmm diye kafanı dolaba vurursun. resmen beyin sarsıntısı geçirirken, acıdan kıvranırken hemen dış kapıya yönelirsin. neden mi? çünkü bebeğin vardır. daha 6. ayını yeni bitirmiştir. kendini anlatabilecek tek savunma mekanizması ağlamaktır. o yüzden dış kapıyı açık tutarsın. sen bayılırsan yada düşersen komşular bebeğinin sesini duysunlar diye. anne olmadan önce böyle bi durumla karşılaşsan kafana buzu koyup şişen yerin geçmesini beklersin. ama anneysen acını bi tarafa bırakır; sen olmadan bebeğin nasıl yaşar' ın derdine düşersin.
