--spoiler--
Yüreğimdeki sancılar bıraktığın yerde.
senden sonra içimde hayata "Merhaba" demenin gecikmişliği var.
Hani ben biraz geç gelseydim dünyaya...
ya da sen erken gelseydin diyorum.
Yıllar önce karşılaşsaydık keşke.
O zaman bu gecikmişlik başımızı bu kadar ağrıtmazdı ve böylesi tükenmezdik belki.
Oysa ben...
bir ömrü seninle geçirmek isterdim ve sana adanmışlığım hiç yıpratmazdı beni biliyor musun ?..
ahhh Şu gecikmişlik...
çaresiz bir dert işte Oysa...
imkansız aşklar için yaratılan biri değildim..
Doğrularım cebimdeydi her zaman.
Her şey insanlar içinmiş!
Şimdi gündüzlerim de karardı,
günün yirmi dört saatini,
gecelerde hayalinle yaşıyorum.
Biliyorum ki,
hala ortak paylaşımlarımız var..
mesela aynı gökyüzünü aynı yıldızları paylaşıyoruz.
Benim pencereme konan güvercin,
kim bilir belki senin pencerenden yol aldı bana.
Kim bilir belki sende,
keşke hayata daha erken gelseydim diyorsun..
düşündükçe Gecikmişlik canımı çok acıtıyor cantanem,
Bazen rüyalarımda buluşuyorum seninle...
dilim tutuluyor anlatamıyorum yine derdimi.
"Sensizlik çok zor!" diyemiyorum.
Olmadık zamanlarda göz yaşlarım isyan edip aktığında,
"gözüme bir şey kaçtı" numaralarıma da kimse inanmıyor artık..
Böyle bir ayrılığı ne sen isterdin ne de ben.
Biz de bilirdik beraber yaşlanmanın alâsını,
çizginin altına ve üstüne yüreklerimizi sığdırıp terk etmezdik elbette sevdamızı.
Duygularımız, birinci kareden bininci kareye zıpladığında da,
"Neler oluyor? Dur!" talimatı vermezdik kaLPlerimize..
Biliyorum gitmeliydin aşkım, seni anlıyorum ...
Şunu unutma cantanem;
Bir gün,
yol aldığın denizde,
yelkenleri dolduran hırçın bir rüzgara rastlarsan,
kulağına fısıldayacağı şarkıyı dinle!
hırçınlığı geçecektir...
--spoiler--
