kimin neyin hayal kırıklığına uğrattığına göre o tarifi yapılamayan acının düzeyi değişir.
bir insan sizi hayal kırıklığına uğrattığında ne kadar sürerse sürsün bir şekilde atıyorsunuz üzerinizden o hissi. tanıyamamışım, yanlış tanıtmış, gerçekleri gördüm .. gibi avutmalarla kendinizi kandırabiliyorsunuz.
ama
sizi hayal kırıklığına uğratan kendinizseniz.. işte o zaman hiçbir şey avutamıyor. ne deseniz ne yapsanız hiçbir şey değişmiyor. yıllardır tanıdığın sen'in aslında sen olmadığını görüyorsun. hani benim inandıklarım, hani savunduklarım, hani ben asla böyle olmazdım... diye diye kendi kendinizi yiyip bitiriyorsunuz. her aynaya baktığınızda o nefret duygunuzu tekrar tekrar yeniliyorsunuz. en kötüsü de birilerini affetmenin kendinizi affetmekten daha kolay olduğunu fark ediyorsunuz..
