97 doğumluların çoğunda gördüğüm durumdur. birdenbire başlamış olan bu durumu anlamış değilim. hayran oldukları gruplar var ve bu gruplar 10 15 kişiden oluşuyo * hepsi de şarkı söylüyo aynı anda dans ediyo dans figürleri de güzel olsa bişeye benzese yine içim yanmayacak. Ben daha adam japon mu çinli mi koreli mi diye ayırt edemezken onlar * isimlerini ezberlemiş hiç karıştırmadan tıkır tıkır sayıyolar. şimdi laf etmek gibi olmasın ama bu koreli erkeklerinde kızlardan bi farkı yok şahsen onu bile ayırt edemiyorum gördüğümde bu şimdi kız mı erkek mi diye soruyorum, adamlarda ne belirgin bi kas var ne kalıp var saçlar zaten o biçim, kabul kendilerince bi tatlılıkları var ama... bizim bu kızlar onlarda ne buluyo diye soruyorum kendime ve şu cevabı verebiliyorum bunlar çocukluktan yeni çıkmış adamların o oyuncak gibi duruşlarına aldanıyolar galiba...
geçen gün kuzenlere gitmiştim masanın üstünde bi defter var aldım bi baktım o da ne * 97 doğumlu kuzen korece öğrenmek için defter tutmuş vay anasını hayretler içinde inceliyorum ben bunu... sorsan Türkçe'nin dil bilgisinden bi haber ama koreceye gelince fiil yapısından tut hitap şekillerine kadar hepsi yazılmış kendi kendine alıştırma bile yapmış kaldıki ödevlerden nefret eder. nasıl iştir bu ya. Azimli olması iyi güzelde önce bi Türkçe'yi halletseydik de sonra onlara geçseydik fena mı olurdu. sonumuz pek iyi değil gibi ama du bakalım... *
