uygulamalı olarak görülebilecek hadise.her insan gündüz daha boş tabir edilebilecek işlerle ilgilenirken gece bütün ciddi meseleleri aklına getirir.
gözlerini kapadığında,gece camdan dışarı baktığında,otobüs yolculuğunda..neleri düşünürsün ? hayatındaki kırılma anları,alışılmışın dışındaki güzellikler ve çirkinlikler,ettiğin ve bulduğun kötülükler..baba söylemler yerini cesur itiraflara bırakır mı sende de ? aslan,ardındaki kediyi inkar etmez değil mi bu zamanlarda ? insan modern çağda sadece gecede kötüyü düşünmez değil mi ?
kırdıklarını düşünür.acaba şimdi ne yapıyordur sorusu takılır aklına.aramak ister ve yüzü olmaz çoğu zaman.kıranları düşünür ve genelde hakkını helal eder.
hayatındaki kırılma noktaları gelir aklına.daha çok para,şartların iyileştirilmesi adına girdiği sınavlar..genelde burası çabuk geçilir,olay örgüsü devam ettirilirse ilerleyebilir de tabi,o başka.
hangisi daha iyi ? bunları sürekli düşünmek mi,bunları düşündürtecek işleri yapmak mı ? aslan ve kedi hep farklı zaman ve mekanlarda mı hareket etmeli ? insan en yakınındakilere bile iki yüzlü davranmak mecburiyetinde midir ? insanı olduğu gibi kabul eden mi yoktur,yoksa insan olduğu gibi kabul edilemeyecek kadar iki yüzlü müdür ?
islama göre bütün bu soruların cevabı kaderde.sanırım bu sırrın keşfi adına hayyam'ın başvurduğu şarabı yanlış anlamamızdan olsa gerek,erişemiyoruz.ve düşünmesinden kaynaklı sancısıyla bile rahatladığımız bu sorunun cevabının bizi ne kadar rahatlatacağının farkında olmadan gündüzlerimizi geçiriyoruz.tarih,en hazin kendini kandırışlara sahne olurken bugün de kararıyor..
