kızını canını dişine takarak çalışmalarıyla okutmaya çalışan babadır bu baba. tabi kızı cinsel olarak kendini tatmin etme adına her haltı yapmıştır. bakireliğini verme haricinde. geride başarısız bir öğrencilik hayatı bıraktıktan sonra lise 3 de okuldan ayrılma kararı alıp babasına söylemiştir. ailesi de bunu kabullenmeye kabullenmeye okuldan almıştır. sonra da hayırlı bir kısmet çıkınca ki bu kısmet daha çok kızın konuştuğu kişi olur neyse konumuza dönelim; hayırlı bir kısmet çıkınca bu çocukla düğün yapıp evlendirmiştir bu baba.
evlilik her gece sexle bir şekilde geçmiştir ama gel gör ki kızın bildiği iki çeşit yemekle hayat rutine 5 yıl erken başlamıştır. iyice boka saran evlilikte erkeğin sex istemi dışında fazlaca bir muhabbet dönmez olmuştur. bir yılın ardından ailenin yeni üyesi olmuştur artık. heyhat! ne boktan bir aile? çocuk çiftimizi birbirine biraz yakınlaştırsa da sonu geciktirmemiş aynı tutmuştur. tek değişen şey adrenalindir. heyecan artmıştır. aile içi şiddetler.
kız her akşam ailesini arayarak ağlayıp sızlanıp evliliğinin ne kadar boktan olduğunu anlatmıştır annesine. anne de bu duruma üzülüyordur fakat elden bir şey gelmiyordur. telefona baba çıktığında ise kızının mutsuzlukla bezenmiş sesine üzülüyordur gizliden gizliye fakat bir şey demiyordur. daha doğrusu diyemiyordur.
çocuk 3-4 yaşına geldiğinde değişen tek şey mönü olmuştur. iki yemek mönüye girmiştir. ve perdenin kapanıp oyuncuların selam verme zamanına sıkı bir final kalmıştır. ve final: yemekte aynı şey, yan odada ağlayan çocuk, ev - iş rutini, değişmeyen her şeyin makyajını alıp götürdüğü kadın adamın karşısında duruyordur. ve fırtına koptu...
kadın baba evine kucağındaki çocukla gelir ve ağlamaya başlar. tabi çocuk da tiz bir bağırtı kopararak ağlamaya başlar. baba her şeye rağmen nefes almaya devam eder. halbuki kız eğitim hayatına devam etseydi bunlar olur muydu?
neyse bir zeplin lazım bu dünyadan kurtulmak için:
