1.
-
hayattan soğutan, romantik ve samimiyetsiz yazarlardır.
hayatı boyunca bir kez bile görmediği, gerçek kişiliğine dair hiçbir şey bilmediği bir insanın ölümüne neden üzülürler anlamıyorum.
bu ilizyon malesef insanlığın en rahatsız edici durumlarından biridir. dünya üzerinde milyonlarca kişi; inanılmaz acılar ile hayattan
göçerken, 80 yaşındaki bir ihtiyarın, hastane yatağında ölmesine üzülmek; romantiklik ve samimiyetsizlikten başka bir şey değildir.
bu yaratıklar; üzülmek için münir özkul'un ölümünüde iple çekiyorlardır.
