benim hikayem biraz uzun olacak:
simdi 3 bucuk yasinda olan yegenimle zaman zaman oyun oynariz. ben ona hep hadi beni öp sansim cogalsin o zaman kazanirim derim. o da hic tereddüt etmeden her zaman öper beni. bugün yine oynadik ama bu sefer rakiptik. yani ya o kazanacak ya ben. ben de yine öp beni sansim artssin, kazanmam lazim dedim. aliskanlik oldugu icin hemen öptü, ben tam kandirdim diye sevinirken o durumun farkina vardi.
- hayir kazanma sen, öpmedim ben seni
- öptün öptün. artik hic sansin yok, hahahahaha
- (elleriyle agzini silerek) hayir öpmedim ben öpmedim, bak sildim sildim, öpmedim seni. ben kazancam
dedi.
nasil anlatsam bilmiyorum, gercekten cok ufak bisey, anlatinca da gercekten o etkiyi vermiyormus ama ben cok mutlu oldum nasil güldüm bilmiyorum o hareketinden sonra. su anda bunu yazarken bile deli deli siritiyorum.
yani kisaca: ufacik cocugun bir tek sözü yetiyor, gülümsemek ve mutlu olmak icin.
