18.yüzyıl felsefesi içinde ele alınan filozoftur.
analitik felsefe geleneğinden ve kurucularındandır.
berkeley'in felsefesine göre insan bilgisinin kaynağında deneyim vardır, bunu ilk kez berkeley söylememiştir.
Locke da bunu dile getirmiştir, locke ileri giderek algıyıda içine alarak, fiziksel şeyler algılanırsa var olur demiştir.
berkeley'in felsefesinde kullandığı kanıtlardan biri de tanrı'dır. tanrı, evreni algılamayı sürdürür, bu yüzden evren varolur. algısı kesintisizdir. kesintisiz algı demek, tanrı'yı kusursuz düşündüğümüz için bu kelimeyi kullanırız.
berkeley'e göre nesnellik, tanrı ile var olur.
berkeley'in ele aldığı bir diğer soru ise insanı çileden çıkaracak cinstendir. o da şudur, benliği algılayamıyorsak kendi varlığımızdan nasıl emin oluruz ?
berkeley'de düşünce, bir şeyin algılanması sonucu olur.insanın düşünüyor olması var olmasına bir kanıt oluşturmaz. var olma kanıtı söz konusu olduğunda, insan kendini nasıl biliri cevaplamak gerekir.
kendimizi algı konusu yapamayacağımızı söyler berkeley. bunun sebebi de, bir aynayı karşımıza alıp kendimi orada görüyorum ve algılıyorum deriz, ama burada bir takım eksiklerin olduğunu düşünür.
bu konunun bu kadar problem yaratması ise berkeley'in deneyimle devam etmesi, her şeyi algıya bağlamasıdır.
benlik sorununun çözümüne geldiğimizde, geleneksel çerçevede, 80 yaşındaki kişide değişmeyen şey 'ruhtur'. ayna karşısına geçtiğimizde algıladığımız ve gözlemlediğimiz şey, bedenin parçalarıdır. insan sadece bedenden oluşmaz. biz değişiyorsak bu durumda sürekli aynı kişi olduğumuzu söylersek benliğin kalıcı olduğunu düşünmemezi gerektirir diyor.
berkeley, benliğin ve tanrı'nın var olduğunu kabul ediyoruz, ama görüp algı konusu yapamıyoruz diyor.
