Gece yapılan şehirlerarası yolculuklarda, mola yerlerinde otobüsten orta kapıdan inip, ön kapıdan binerken fark ettiğiniz en önde, 4 numarada oturan kızdır o. mp4'ü kulağında kafası yana yatık, saçları hafif dağınık, nedeyse hiç nefes almıyormuşçasına hareketsiz, prensesler gibi uyumaktadır. Bir an durup uyuyuşunu izlemek istersiniz, adı ne acaba dersiniz içinizden? Bellidir giyiminden falan anlarsınız, üniversite öğrencisidir o. finalleri bitmiştir memleketine gidiyordur. Tam yerinize geçer oturursunuz aniden telefonu çalar ''efendim canım'' diyerek telefonu açar mahmur uykulu ses tonuyla. bir şeyler konuşur, biraz da kısık bir sesle. kulak verirsiniz ama pek anlaşılmaz ne konuştuğu, Sadece konuşmanın bitiminde ki ''tamam canım inince ararım, bende seni'' diyişini duyarsınız ve kapar telefonu. Anlarsınız o an sevgilisi olduğunu artık. Niyetiniz olmasa da tanışmaya güzelliği bir an dikkatinizi çekmiştir istemsiz bir şekilde içinizden bir ''hasss be'' çekersiniz. Mola biter tekrar yola çıkılır, göbekli amca gelir gene az geçim diyerek pencere kenarında ki yerini alır ve az önce arkadaki bayanın susan bebeği yeniden ciyaklamaya başlar. Zordur yalnızlık...
