bana ne yapmaya çalıştığını anlayamadım dahaca. kullanmaya başladığım günden itibaren, zaten olmayan uyku düzenimin hepten içine etti. ilk günlerde yataktan kalkamadım. bir baş dönmesi, kafayı kazan gibi hissetme, mide bulantısı, halsizlik, el ve ayak bileklerinde uyuşma, uyudukça uyuyası gelme durumudur gitti. bildiğin beni depresyona soktu. sonra buna çene ağrıları eklendi. ama fena inat ettim. bana bunları yaptığını bile bile içmeye devam ettim. annemle tartıştım bir kaç kez hatta. elimden almaya kalktı. yarısını çantama sakladım. yarısını da başka bir yere. sonraları baş ağrısı hafifledi. yine sürekli vardı ama. ilacı içtikten sonraki saatlerde uyuyamamaya başladım. uykumun olduğunu biliyordum ama beynim açıktı. kalkıp koşabilirdim bile. tam uyuyacak gibi olduğumda ise kalbim durmak üzereymiş gibi hissedip birden kendime getiriyordum kendimi. her yerim uyuşuyordu zira. elimi kalbimin üzerine koyup atışlarını hissetmeye çalışırdım. bu tuhaf gelirdi zira ben senelerdir yatınca kalbimin çarpıntı yapmasından şikayetçi, ritm bozukluğu yaşayan ve sol tarafına fazla yatamayan bir insanım. birden bire kalbimi hissedememek de nerden çıktı? tam tersine döndü yani. sonraki günlerde bu uyku olayını anlayınca, sahurdan sonra içmeme kararı aldım. iftarda içiyor ve sahurdan sonra da uyuyabiliyorum. ardından diş ağrıları başladı. ilk başta bunun da ilacın yan etkileri olduğunu anlamamıştım. sonradan aklıma geldi. ilk olarak sol üst azı dişlerimden başladı. sonra yavaş yavaş tüm arka dişlerim ağrımaya başladı. çürümüşler gibi hissediyordum. hatta aynaya dikkatli dikkatli baktım birkaç kez cidden çürük var mı diye. ve kullanmaya başladığımdan şu zamana kadar ne zaman esnesem midemde bir ağrı peyda olup tüm vücuduma yayılıyor, birden enerji kontağımı kapatıyor. sanki karnında düğmesi olup da ordan açılıp kapanan ışıklı, sesli bir oyuncak ayı gibi hissediyorum. fakat birkaç saniye sürüyor bu. bu durum yüzünden pek dışarı çıkmak istemiyorum sabahları. mecbur olunca çıkıyorum. fazla dolanamıyorum. esneme tuttuysa ardı arkası kesilmiyor, halsizleşiyorum anında. ayaklarımı kaldırasım gelmiyor yürümek için. genel olarak ilaçtan en çok etkilenen midem. zaten ilacı kullanmaya başlamadan önce de rahatsızlığım vardı mideden. şimdi hepten beter oldu. iştahım bir an geliyor, o an yedim yedim, yemedim daha da saatlerce yiyemiyorum. bazen tam ağzıma bir şey atıcak oluyorum, birden midem bulanıyor bırakıyorum. bu yüzden 5 kilo verdim. doğru düzgün hiçbir şey yiyemiyorum. ilk zamanlar uyandıkça tekrar uyuyan ben, artık gözümü açınca tekrar uyumakta zorlanıyorum. ve bu gözümü açma durumu uyanmam gereken saatlerden erken oluyor. yani 5-6 saat kesintisiz uyuyorum en fazla. dün sabah ise çenemin sağ tarafında, eklem yerinde müthiş bir ağrıyla uyandım. noluyo çenem yerinden mi oynadı diye bile düşündüm bi an. ağzımı açıp kaparken baya baya acı çekiyordum. akşama doğru bu ağrı tüm çenemi kapladı. artık eklem ağrısından ziyade başka türlü bir ağrıya dönüştü. sanki kocaman bir pense, kulaklarımın hemen altından çenemi tutmuş, yanlardan bastırıyor. bu yüzden zaten az yediğim yemeklerden bu iftarda çok çok az yiyebildim. ve artık sinirlendim. bu akşam ilacı içmedim. şu güne kadar yan etkilerin hepsi başıma geldi sanırım. daha neler gelecek çok merak ediyorum. tabi içmeye devam edersem.
ha bu arada gelelim psikolojik etkilerine. zaten çoğu zaman mutlu, neşeli olan ben, yine aynıyım. bazı konularda obsesif olan ben, yine obsesifim, zaten durduk yere gülebilen, kahkaha atabilen ve aniden durgunlaşan ben, yine aynı durumdayım. zaten negatif göründüğünde bile içten hep pozitif olan ben, kendini üzmeyi sevmeyen ben, yine aynıyım. zaten en çok takıntısı belirsizlikler olan benin yine takıntısı sadece belirsizlikler. yani bir konuyu bir yere koyana kadar irdeleyip dert eden ben, yine bir yere koyana kadar dert edebiliyorum.
tek değişen dikkatimi toplamakta çok zorlanıyorum. düşünemiyorum. tamam şikayetim zaten çok düşünmekti. kafam rahatlasın istiyordum. lakin bu işin sınırı yok. düşünmem gerekenleri de düşünemez hale geldim. yaratıcılığım sıfırlandı. fikir üretemiyorum. hayal gücüm yerlerde sürünüyor. hayal de kuramıyorum. bir hayale odaklanamıyorum. gözümün önüne getirmekte güçlük çekiyorum. önceleri takmam ve takmamam gereken konuları ayırt ederken sadece takıntı yapardım. ayrıştırınca takılmayacağı umursamaz, takılacağı biraz daha düşünürdüm. yalnız şimdi ne olacaksa olsun mantığında gidiyorum. ayrıştırma yetisi de, isteği de gittikçe azalıyor. sabırsızlaştım ama sabrediyorum. bu nasıl bir şey bilmiyorum ama inadımdan dolayı sanırım bu sabredebilme işi.
velhasıl, ilaca başlayalı en az 14 gün oldu. temmuz sonu ağustos başıydı. şuana kadar benim üzerimdeki etkileri bunlar. devam edersem daha başıma neler gelecek bilmiyorum.
