bir david lynch filmi olduğu için tek seyretmeye mabadımın yememesi sonucu sağlam olduğunu düşündüğüm birkaç adam toplayarak izlediğim filmdir. filmin başlarında sanırım bu sefer bu adamın ne demek istediğini anlayacağız gibi bir hissiyata kapıldıksa da yanıldığımızı anlamamız fazla uzun sürmedi. özellikle filmin sonunda filmden o kadar kopmuşuz ki, kendi beyin hücrelerimizce tasarladığımız şeylerin filmin sonunda çıkıp çıkmadığını dahi anlayamadık. 300 ayküyla başladığımız bir lynch filmi daha kırk ayküyla bitti. teşekkürler david lynch.
