Çocukların birbirlerini sözde küçük düşürerek üstünlük sağlama çabalarıyla ortaya çıkan şabalak esprimsilerdir. Yapıştırılan etiketin gerçek olamayacağını bildiğimiz halde bundan utanır ve hiçbir zaman altta kalmamak için yoğun çaba sarfederdik, birbirimizle laf yarışına girerdik, kimin repertuarı daha genişse o bir nebze üstünlük sağlardı. Böylece o fotosentez yapan çocuk beyninde kişisel tatminini yaşardı. Böyle sürüp giderdi. Çünkü başka derdimiz yoktu o zamanlar. Şimdi elinde kağıt kalem ay sonunu getirmeye çalışan birine bu espirileri yapsanız acaba ne kadar ipinde olur değil mi?
