bir zamanlar dişlerimde tellerim vardı benim. arkadaşlarımla ne zaman yemek yemeye gitsek ben hep bir şeyler içerdim sözlük; hem de o kadar aç olmama rağmen. çünkü pizza yesem kaşarı tellerime dolanırdı, iskender yesem etleri öğütemezdim, hamburger desen tam bir soğan faciası. hayat çok zordu o zamanlar. tam 7 kilo vermiştim. dal gibiydim. çantam; ara yüz fırçası, diş macunu, diş fırçası, diş jeli, tel lastiği olurdu; hep çantasında parfüm falan taşıyan insanları kıskandım ben. bak aklıma geldi şimdi. sonra tam kurtuldum derken plak illeti çıktı başıma... bildiğin pet şişe kabının dişimin şeklini almış hali. şeffaf bişi ama o nasıl bir işkencedir bilmezsin sen. bunu taktığımda yemeği geç sudan başka bir şey içemez oldum ben. bir gün limonata içtim sen plağın arasından sız dişlerim sapsarı oldu hep güldüler bana. ya bak ağlıcam şimdi neyse ki kurtuldum artık. sen sen ol tel falan taktırma olur mu annem. ben ettim sen etme.
