abi..
hayatımda ilk defa seninle bu kadar uzun süredir konuşmuyoruz. 1 ay 25 gün... hemde sırf bir kız uğruna... sen diğer odada uyuyorsun ve ben seni inceliyorum saatlerdir. haberin bile yok. sakalların uzamış yine, elin kolun biraz daha yara pere içinde, huzursuz bi surat ifaden var, elini yine koymuşsun alnının üzerine... abi... sesin diğer insanlarla konuşurken farklı sanki. benimle konuşmanı öyle çok özledim ki. neyse ya boşver. bana yaptıklarını unutmayacağıma yemin ettim bir kere. zaten pişmanda görünmüyorsun. hala aynısın. hala başına buyruk. hala hatalarından habersiz.
seni özlüyorum... ve tamam şimdi gidip yatıyorum. sen işe gitmek için kalkmadan o yataktan, uyumuş olmalıyım. çünkü bana olmayan sözlerini duymak istemiyorum daha fazla. hoşçakal...
pişman olduğun gün -gelirse- görüşürüz.
