tümevarım yöntemiyle anlamamız gereken misafirliğin suyunu çıkartmamamız gerektiği ve ne kadar samimi olursak olalım misafirliğe gittiğimiz evin hanımıyla aramıza mesafe koymamız gerektiğidir. peygamber efendimiz * de islamın örnek uygulayıcısı olduğu için onun hayatından bir kesiti kıssadan hisse yoluyla kendimize uygulamamız gerekmektedir. buraya kadar tamam. ancak yine de insanın aklına niye bu doğrudan öğüt verilmemiş de kıyamete kadar geçerli olacak bir uygulama peygamber de olsa sonuçta ölümlü olan bir insanın hayatına ilişkin bu kadar spesifik anlatılmış diye soru geliyor. tahmini cevaplar; insan aklı her şeyi anlamaya yetmez vardır bir hikmeti ya da sanane lan yüce yaradan sana mı soracaktı nasıl öğüt vereceğini şeklindedir muhtemelen. bu iki cevaba da sözüm yok ama maalesef ki bu iki cevap da soruma tatmin edici bir cevap vermiyor. kuran'da her daim verilen örneklerden sonuç çıkarma mantığı vardır. namaz kılın, oruç tutun, zekat verin gibi net emirlerin kuran'ın bütünlüğü içindeki payı çok azdır. 'banane 1400 yıl önce yaşamış birinin hayatı, ona gelen misafir vs. hani bu kitap ahir zaman kitabıydı şimdi günümüze ne etkisi var?' diyenler için: ya arkadaşım ona kalırsa kuran'ın büyük bir kısmında önceki peygamberlerin ve toplumların yaşadıkları anlatılıyor. o mantıkla banane zülkarneyn'in toplumundan, banane helak olan lut kavminden, banane tufan çıkacak diye gemi yapan nuh'tan, banane yunus'u balığın yutmasından... hepsi kaç bin yıl önce olmuş bitmiş, günümüze ne etkisi var da bunların anlatılmış denebilir. haklısınız da. hatta olayı ileri taşırsak ebu cehil de ebu leheb de onlarca günahkar kul gibi sadece allah'ın yarattığı iki kuldu. onların ne aşağılık insanlar olduğunu ve onlardan alacağı intikamı bilmem benim ne işime yarayacak da diyebilirsiniz. işte tüm olay da burda biter. eğer inanmıyorsanız bunların hepsi size saçma gelir ve bir insanın kendi menfaatlerini korumak için yazdığı kitap der geçersiniz. yok inanıyorsanız da bunların sadece örneklemeler olduğuna, ebu cehil ve ebu leheb'in hatalarının ne olduğu ve onlara düşmemek gerektiğine, diğer peygamberlerin anlatılan hikayelerinden onların toplumlarının yaptığı yanlışa düşmemeye çalışırsın. yani işin özü dönüp dolaşıp inançta bitiyor.
şimdi, inanıyor muyum? çok şükür.
niye 'misafirlik adabını bilin, evine gittiğiniz kadınlarla mesafenizi koruyun' benzeri değil de böyle bir ayet gelmiş sorumu yine kendim cevaplıyorum: allah öyle uygun görmüş.
kendi verdiğim cevap beni tatmin ediyor mu? maalesef hayır.
peki bunun neticesinde eksikliği dinde mi görüyorum? haşa. benim anlama kapasitemin eksikliği deyip geçiyorum. peki neden? aman doğduk doğalı müslümanız, şimdi bunu reddedersem o kadar büyük sarsıntıyı kaldıramam. bırak öylece kalsın düşüncesiyle mi? tabiki hayır. ya neden? çünkü kuran'ın çok büyük bir kısmı aklıma yatıyor. haliyle sorularım olan kısmına da demek ki benim akıl terazisinin limitini aşıyor deyip geçiyorum. size de tavsiye ederim.
