esasında seni tanımam etmem ben. yanyana gelmedik, gözgöze gelmedik. sesini bilmem. hatta gördüğüm bir kaç fotoğrafındaki açılar dışında başka açılardan neye benzediğine dair bi fikrim de yok. ancak hayat bizi aynı kişiye aşık etmiş. uzunca zaman senin yanındayken uzaktan sadece resimlerinize baktım ve o mutluysa sorun yok dedim. sonra işte olaylar gelişti bizi aynı kişiye aşık eden kader, 3 sene sonra bizi onunla tekrar karşılaştırmaya başladı. art arda. farklı yerlerde, yakın tarihlerde. seni bilmem ama ben hayatına kolay kolay birini alanlardan değilim. yani olmadı haydi yenisi demiyorum. acı bile çeksem yaşadığım şeyin samimiyetine bakıyorum. velhasıl zaten unutmamıştım onu. ki o da bu dertten muzdaripmiş ki seninleyken bile beni düşünüp ağlarmış. şu an birlikteyiz. sense ısrarla huzursuz etmeye çalışıyorsun bizi. seni anlayışla karşılıyorum. ayrılık kafasıdır diyorum ama yeter. kendine de yapma bunu artık bize de. iyi bi çocuk ol, eğer olursan tabii ki de sevgilim sana dönmeyecek hatta şirinleri de görmeyeceksin ama iyilik beraberinde mutluluğu getirir. ve sen de, senin eski sevgilinin bana hissetiklerini sana karşı hisseden birini bulursun umarım. bunu gerçekten istiyorum senden kurtulayım diye değil. çünkü emin ol bize zarar verebilecek konumda değilsin. gerçekten iyi olmanı istiyorum.
