Ben senden önce ölmek istemem.
Ben senle ölmek isterim.
Ben aslında senle yaşamak isterim.iyice ,dipte yaşanacak en ufak hayat kırıntısı kalmayana kadar Sonra da ölmek isterim.Çünkü ben Nazım Usta kadar sabırlı değilim.Öyle bir kavanozun içinde bekleyemem seni.En iyisi mi,senle öleyim.
Çünkü sen asla herkes gibi olmayacaksın.Artık diye başlayan hiç bir cümleye sen diye devam etmeyeceğim. Çünkü hiç değişmeyeceksin bende. Seni bilmem,ama bende sen hep aynı kalacaksın.
Ne ben minnacık bir kadındım,ne sen mavi gözlüydün,ne de devdin.Ama ne sen dev gibi sevdin.Ne ben elveda dedim.Çünkü Tahir olmak da ayıp değil,Zühre olmak da demiş ya Nazım Usta.Ben Zühreydim.Sen de şu kimseyi sevmek zorunda olmayan elma!Ama zorunda değilsin diye sevmeyecek değilsin değil mi?Peki,sen bilirsin.
Ve şimdi biz Nazım Ustayla denize dönüyoruz. Siz gelmeyeceksiniz.Yani Piraye ve sen.Çünkü bizim en sevdiğimiz sevgili,henüz kavuşamadığımızdır.
Ve denizdeki tüm tuzlara banacağız ekmeğimizi,sizi sevdiğimiz gibi .
Ama ben yine de seninle ölmek isterim
