Bir başıma kalmışım burada,
Bir yanım ulaşmak istiyor uzak diyarlarda, uzun zamanlarda yarıda kalan yaşadıklarıma,
Diğer yanım da, büyük bir yanım da kalmak istiyor burada .
Yaşamadıklarıma duyduğum özlemden.
Bir kuş ötüyor .
Her sabah beni uyandıran kuş değil bu
O nerede peki? O da mı gitti yoksa?
Çocukluğumu özlüyorum.
Doğduğum toprakları özlüyorum
Her akşam aya bir nebze daha yakın olmak için çıktığım dağı özlüyorum.
Ve her ağladığımda gözyaşlarıma vuran yakamozu özlüyorum.
Şimdi beni arıyordur o dağ.
Belki de ağlıyordur hasretinden.
Etekleri yakamoz yakamoz olmuştur şimdi.
Ama ben göremiyorum.
Meyvesini yediğim kayısı ağacını özledim.
Sırdaşımdı o benim çünkü.
Toprağını benim çocukça hayallerimle paylaşmıştı.
Kurup kurup gömmüştüm hayallerimi.
Hala duruyorlar mıdır acaba?
Arkadaşlarımı özledim.
Öyle çok da değiller hani;bir kedi,bir ağaç ,anlamadığım dilde yazılmış kalın bir kitap,bir de bisiklet.
Yazları,toz toprak içinde kalmayı özledim.
Kışın kardan arkadaş yapmayı özledim.
En çok da vatanımın bana her sabah kucak dolusu tebessüm yollayan güneşini özledim
02.12.2002