birini çok sevmek, sadece birini çok sevmektir.. üzerine eklemeye çıkarmaya ihtiyacın olmayandır.. sevdiğin zaman sanki karşılığını görmen şartmış, anca "o" yanında olursa sevebilirmişsin de, gerisi yalanmış gibi, "o" yanında yoksa bu dünya yıkılırmış ya da bütün sevgin sana hayatı dar edermiş gibi hissetmediğindir.. sadece sevdiğindir.. karşıdan bir şey beklemeyip bunu da ne kendinin ne de "o"nun gözüne sokmamayı becerebildiğindir..
kimseye ve bir şeye "gerek" duymadığındır.. ne "o"nu alıp göklere çıkartmaya, ne tüm bu hissettiklerini yere göğe yazmaya, ne de unutmaya çalışmaya.. "o"nun da sadece bir insan olduğunu göre göre, hatalarını, dengesizliklerini ya da ne varsa "o"na dair hepsini bir yere koymaya çalışmadan.. belki kabul ederek.. sakince..
