insana daral getirtirler. çok değil daha 3-4 saat önce bunlardan birisi yanımdaydı. mesajlarla ilgili bi sorunu varmış baksana dedi. baktım. bi açtım o mesajları. "tamam aşkım, evet aşkım, aldım aşkım, adnanın numarasını versene aşkım, atıcam aşkım, aşkım tamam". ayynen böyleydi lan. böğğ dedim çıktım direk. sonra da al lan telefonunu ben anlamam dedim. işin kötü tarafı gece boyunca ona alacağı saati araştırıp durduk internette. tüm gece buna gitti. bir de sürpriz yapim ne yapim senin kafan çalışır deyip durdu. işin diğer kötü tarafı, bunlar sağ tarafımda olurken, sol tarafımda da ablam, düğününde giyeceği ayakkabılarla uğraşıyordu. ikide bir nasıl oldu diye soruyordu. ve zırt pırt çalan telefonlar, hayatım'lı konuşmalar falan.
yeter lan! amacınız ne sizin! diye bir an bağrıverdim. sonra beni dışladılar. birbirleriyle fikir alışverişine başladılar. işime de geldi aslında. en azından bana bir şey sormuyorlardı. ama çok uzun sürmedi. yine bana yapıştılar. arkadaşı yolcu ettim. rahatlayım dedim, ablam ayakkabıları giymiş, fotoğrafını çeksene, diyor. haydaaaağğ.. ordan çek beğenmez burdan çek beğenmez..