bi' şey fark ettim ben konuşurken baya desibel desibel haykırıyorum...efendice sessiz sessiz konuşmayı beceremiyorum, ben harala gürele insanıyım sözlük, şiddetin ne hoş ne güzel şefkatin, sevdim mi tam severim, sildim mi bir kalemde insanıyım. gelemiyorum böyle ayınlı uyunlu, sessiz, uyumlu, mır mır muhabbetlere. sessiz bir kaotizmin hüküm sürdüğü meclisin orta yerinde kahkaha şeklinde bir mallık meydana geliyor ya. hah, işte o hikayedeki mal benim..!
