Eskiden kelek aşk romanlarını Kerime Nadir, Muazzez Tahsin, Ethem izzet falan yazarlardı (bu yolun yolcusu Peride Celal yaşlılığında nedamet getirip ciddi romana geçmek isteyince başaramadı)... Kızların anaları bunları okurlardı.
Sonra bu isimler çok çeşitlendi ve ortalığı pıtırak gibi aşk esnafı; kapladı. Gazeteciler de bu işte ekmek gördüler ve gazete sayfalarında da kolunu sallasan aşk yazarına değmeye başladı. Şimdi hemen her gazetemizin bir moruk yazarı, bir ciddi yazarı, bir fosil yazarı, bir laga luga yazarı, bir yazar olmayan yazanı, bir kavgacı yazarı, bir tetikçi yazarı, bir yemek yazarı, bir aşk yazarı, bir de çatlak karısı var!
Demokrasi çeşitliliktir arkadaşlar! (engin ardıç ın 12.11.2004 tarihli star gazetesindeki yazısından)
