christopher nolan ın 2000 tarihli memento filmi, kısa donem hafıza kaybından mustarip kahranmanın polisiye, psikolojik gerilim ve aksiyonla bezeli öyküsünü anlatırken, kurgusuyla seyircinin kısa dönem hafızasıyla oynamaya, giderek zorlamaya başlar ve kendi oyununun içine çeker. seyirci de kahramanla birlikte nedenini kendinden alan cinnet serüveninin ve öldürmeyle oynanan bu oyunun bir parçası olmuştur. Artık ne yaşadıklarımızdan, ne hatırlayamadıklarımızdan, ne de bu cinayetlerden sorumlu değiliz. Sonsuz ve kendini tekraralayacak bir steril duruşun içine çekilmişizdir.
bunca öfke ve şiddetin neyi unuttuğumuzu hatırlamamakla bir ilgisi var mıdır acaba?
