gitmeden önce inanmazsınız; yumurta kırmasını dahi bilmiyordum. hep bunu örnek gösterirler fakat cidden bilmiyordum ya. ilk yemeğim papates sulusu idi. ocak ateşine bırakana kadar saatlerimi almıştı. annemin sınırsız hattı vardı da kulaklığı takıp kendisinin direktifleriyle yapmıştım. anneler de pek bi' detaycı oluyor; "yok oğlum şu kadar kaşık şu, bir tatlı kaşığı kadar o, şu kadar kepçe bu" yav anne şunu kolayca anlat, yok... defalarca ikaz ettim ama faydası olmadı. hoş gayet iyi oldu. kadın birşeyler biliyormuşta söylüyormuş.
lakin az kuru fasulye yakmadım. nasıl yumurtalar pişirmiştim kara kara öyle. dışı yanık içi çiğ patates kızartmaları... ama ne oldu; şimdi aslanlar gibi çoğu yemek elimden geliyor. kız olsam havada karada kapardım kendimi. *
neyse, başka mı ? üniversite ortamında farklılık gösteren kızlar, yaşanılan ve biten arkadaşlıklar. ev kiralamak, pazara çıkmak, alışveriş alanında ustalaşmak, arkadaşlarından etkilenip yeni huylar edinmek; maydanoz yemek artık, sakatat tüketmek. yemek ayırmamak. cebindeki paranın kıymetini bilmek. ay sonunu getirebilmek için uğraşmak. gibi...
