ara sıra yaşıyorum bu olayı, ya da yaşandığına tanık oluyorum. bazen heyecandan, bazense dalgınlıktan dolayı veda cümlelerini karıştırıyoruz hepimiz. örneğin şu anda işim gereği sürekli telefon görüşmeleriyle kampanya anlatıyorum ve sabah vakti iyi akşamlar diye veda eden bir sürü insanla konuşuyorum, telefondan tanınmayan biriyle görüşmek heyecanlandırıyor olsa gerek. bunun dışında mesela ev arkadaşımla her akşam gittiğimiz markette de yaşanıyor bazen;
+çok teşekkürler, kolay gelsin.
-ben teşekkür ederim, sağ olun...
*noluyo lan kanka kasiyere mi sulanıyosun ehehe.
+çok konuşma lan al şu poşetleri köftehor.
ertesi gün
+teşekkür ederim, iyi günler.
-iyi akşamlar.(yüzde anlamsız bir sırıtış)
*ahaha iyi günler ne lan, neredeyse gece olacak amk ahaha!
+bir gün kaç saat olm, tüm gün iyi geçsin anlamında söyledik işte.(kıvırmalar falan fistan)
*oradaki gün gündüzün kısaltması la.
+ebene atlıyim kanka.
*çok konuşma lan al şu poşetleri zuhaha.
sonra her markete gidişte dalga geçmeler olacaktır tabi, sonuç olarak iyi dileği yanlış dilemek utançların en ansız olanlarındandır.
