yapılmasındır. o çocuktaki de psikoloji olm yazık. tamam ağlamadan tamamlayabilirim entrymi.
başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum hazır ağlamazken. böyle küçük falan birşeydim zamanında, benim bir tane ablam var o hiç küçük olamadı iri yarı azman birşey. varlığımdan beri çaya karşı bir antipatim vardır herkesce bilinir buda e ablasın bi öğren artık lan sende. vay efendim birgünde kahvaltı bulaşığı yıkasam ölür müymüşüm. dokunamıyorum kızım çay bardağına bile midem kalkıyor ne yapayım kusayım mı mutfak tezgahının orta yerine. tartışıyor çatır çatır, küçüğüz sadece hayır abla evet abla diyebiliyoruz. ama diretmişim de bir yandan yıkamıyorum. o abla diyesimin gelmediği insan sen tut bir bardak çayı başımdan aşağı dök. böyle iş mi olur lan. daha küçücüğüm. aha o gün bugün hala elleyemem o bardağı bile hala. halbuki o zamanlar sevmediğim yiyemediğim birçok şeyi de tüketebiliyorum şimdilerde.
beni en ucuz içecekten mahrum bıraktın abla.
beni selülit kaynağı kolalara, sodalara, kahvelere ittin abla.
beni cebimde 50 kuruşla sıvısız bıraktın abla.
beni o hareketi yapmadan da ikna edebilirdin belki abla.
beni o şeyle yıkarken hiç mi için acımadı abla?
mutlu musun lan abla?
ha bir de tanım: kardeşler arasındaki sürtüşmelerde olayın sürtüşmeden çıkıp birinin diğerine uyguladığı şiddettir.
